SPECJALISTYCZNY SZPITAL IM. E. SZCZEKLIKA W TARNOWIE. Toaleta dla pacjenta. Podjazd dla wózka inwalidzkiego. Miejsce parkingowe. Winda. TARNÓW, SZPITALNA 13 +48 (14)6310379. Na dzień 25-11-2023 w Warszawie jest 30 placówek udzielających na NFZ świadczenia operacje przepukliny pachwinowej. Najwięcej w dzielnicy Ursynów (6), pozostałe ośrodki są m.in. w dzielnicach Ochota (5), Mokotów (4), Wola (3), Praga-Południe (2) i Targówek (2). Średni czas oczekiwania to 174 dni. Najkrócej czeka się 0 dni, a u Powikłania po operacji przepukliny pachwinowej u dzieci . Ryzyko nawrotu przepukliny pachwinowej jest niewielkie i dotyczy tylko 1-2% operowanych dzieci, z czego najwięcej przypadków obserwuje się u wcześniaków. Powikłaniem, które występuje u 3% małych pacjentów jest zakażenie rany operacyjnej. operacja przepukliny pachwinowej jednostronnej z siatką (operacja metodą Lichtensteina) 6000-7000 zł: operacja przepukliny pachwinowej bez siatki (operacja metodą Desardy) 4500-5000 zł: operacja przepukliny brzusznej (małe i średnie przepukliny) z siatką . 8000-10000 zł: operacja przepukliny brzusznej (duże przepukliny) 15000-20000 zł Biorąc pod uwagę patogenezę choroby, uważa się, że leczenie przepuklin pachwinowych bez operacji jest niemożliwe. Należy pamiętać, że bandaż przepuklin pachwinowych u mężczyzn również nie leczy, ale tylko przyczynia się do tego, że pachwinowa przepuklina pachwinowa u mężczyzn jest trzymana w jamie brzusznej. Ale także te Operacja przepukliny pępkowej klasycznie od 5900 zł; Operacja przepukliny brzusznej klasycznie od 5900 zł; Operacja przepukliny pachwinowej jednostronnej z użyciem si od 4950 zł; Operacja przepukliny pachwinowej obustronnej z użyciem siatk od 6500 zł pAkY. Przepuklina pachwinowa to zazwyczaj wrodzona wada polegająca na przemieszczaniu się narządów wewnętrznych. W przeważającej liczbie przypadków przemieszczają się jelita, znacznie rzadziej problem dotyczy innych organów. Przepuklina pachwinowa wrodzona występuje znacznie częściej niż przepuklina nabyta. Przepuklina pachwinowa u dzieci możliwa jest do wykrycia już w czasie życia płodowego. Przepuklina pachwinowa u niemowlaka Jeżeli obecność przepukliny nie ujawniła się już w czasie ciąży to zazwyczaj wadę odkrywają po pewnym czasie rodzice. Przepuklina pojawia się w okolicy pachwiny podczas wysiłku podejmowanego przez malca – na przykład podczas kasłania, płaczu czy robienia kupki. Przepuklina jest zazwyczaj niebolesna i najczęściej dotyczy chłopców. Przepuklina pachwinowa u dziewczynek pojawia się znacznie rzadziej. Jakie objawy niesie ze sobą przepuklina pachwinowa? Wygląda jak niewielki, miękki guzek, który poddaje się po lekkim uciśnięciu – oznacza to, że jelita zostały wtłoczone z powrotem na swoje miejsce. Gdy znika to nie znaczy, że znika również cały problem z nią związany. Problem należy koniecznie skonsultować z lekarzem. Nie próbuj stosować domowych sposobów na zwalczenie przepukliny. Nie wierz opiniom, że jednym z najlepszych sposób leczenia są plastry na przepuklinę pachwinową. One się sprawdzają, owszem, ale w przypadku przepukliny brzusznej. Problem przepukliny pachwinowej znacznie częściej dotyka chłopców niż dziewczynki Kiedy operować przepuklinę pachwinową u dziecka? Przepukliny pachwinowe operuje się bez względu na wiek dziecka, nawet u niemowlaków. Ujawnienie się tego rodzaju przepukliny jest wyjątkowo groźne. Może dojść do uwięzienia przepukliny. Może to spowodować martwicę jelit spowodowaną niedokrwieniem tkanek, która zagraża nie tylko zdrowiu, ale również życiu. Przepukliny pachwinowe operuje się nawet u noworodków Inaczej wygląda sprawa z innym rodzajem przepukliny, czyli przepukliną pępkową. Taka przepuklina nawet u dziecka 4-letniego jest jeszcze normalnością, ale jeżeli w okolicach ukończenia przez dziecko czwartego roku życia nadal pojawia się problem to lekarz rozważy wkrótce operację, ponieważ szanse na samoistne zrośnięcie się powłok brzusznych są bliskie zeru, gdy dziecko osiąga taki wiek. Choroby niemowląt Cri du Chat, czyli zespół kociego krzyku. Czy Twoje niemowlę płacze w ten sposób? Zespół kociego krzyku to bardzo rzadka choroba genetyczna, dotykająca dzieci. Jej nazwa pochodzi od cechy, którą charakteryzują się dzieci dotknięte chorobą. Płacz dziecka z zespołem kociego krzyku przypomina miauczenie kota.... Czytaj dalej → Zdrowie rodziców, Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Zapalenie migdałków Zapalenie migdałków, znane również jako angina, swoje żniwo zbiera głównie w sezonie jesienno-zimowym, ale zdarza się, że atakuje również latem, pośród największych upałów. Zapalenie migdałków: czym są migdałki? Wyjaśnijmy najpierw co... Czytaj dalej → Zdrowie rodziców, Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Jelitówka: kilka rzeczy, które warto wiedzieć o grypie żołądkowej Jelitówka to potoczna nazwa grypy żołądkowej. Choroba jest wywoływana przez wirusy atakujące układ pokarmowy. Cechuje się bardzo nieprzyjemnymi objawami, takimi jak wymioty oraz biegunka. W większości przypadków, dolegliwości utrzymują się... Czytaj dalej → Choroby niemowląt Skaza białkowa u niemowlaka: dieta mamy i dziecka Co to jest skaza białkowa i jakie są jej objawy? Jak bardzo szkodliwa jest dla organizmu dziecka? Ile trwa? I co wspólnego ma z AZS? Skaza białkowa u dzieci: co... Czytaj dalej → Choroby niemowląt Atopowe zapalenie skóry [przyczyny, objawy, dieta, leczenie] Sucha skóra, swędzenie, wysypka, czerwone plamy, problemy ze snem — wielu rodziców dzieci, u których diagnozowane jest atopowe zapalenie skóry, wymienia takie właśnie objawy, pojawiające się u malucha. Atopowe zapalenie... Czytaj dalej → Choroby dzieci, Choroby noworodków, Choroby niemowląt Białaczka u dzieci: Jakich objawów nie można bagatelizować? Białaczka to jeden z najczęściej występujących u dzieci nowotworów. Mimo że sama myśl o niej napawa nas przerażeniem, warto poznać wroga, dowiedzieć się o nim jak więcej, aby móc w... Czytaj dalej → Choroby niemowląt Alergie pokarmowe u dzieci: Jak powstają? Kiedy się zaczynają? Czy można z nich wyrosnąć? Alergie wszelkiego rodzaju nękają ludzi od dawna, jednak naukowcy zgodnie twierdzą, że dopiero od połowy lat siedemdziesiątych zaczęły występować w coraz większym natężeniu. Wcześniej raczej były to sporadyczne przypadki. Obecnie... Czytaj dalej → Zdrowie rodziców, Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Sepsa: przyczyny, objawy i leczenie posocznicy Sepsa jest uogólnioną reakcją organizmu na zakażenie wywołane przez krążące we krwi bakterie, wirusy oraz grzyby. Szczególnie narażone na jej rozwinięcie są osoby z osłabionym układem immunologicznym. Leczenie sepsy polega... Czytaj dalej → Choroby niemowląt Gorączka u niemowląt: Jak ją skutecznie obniżyć? Gorączka u niemowląt może być objawem choroby, ale nie wpadaj w panikę od razu, gdy temperatura ciała dziecka przekroczy 36,6ºC. Układ termoregulacji najmłodszych dzieci jest niedojrzały, dlatego czujność należy zachować... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Mukowiscydoza [objawy choroby, przyczyny, dziedziczenie i leczenie] Co to jest mukowiscydoza? Na czym polega mukowiscydoza? Jakie są objawy mukowiscydozy? Ile żyją ludzie z mukowiscydozą? Czy mukowiscydoza jest uleczalna? Mukowiscydoza – co to? Czy mukowiscydoza jest uleczalna? Mukowiscydoza... Czytaj dalej → Choroby dzieci, Choroby niemowląt Po jakim czasie spada gorączka po lekach przeciwgorączkowych? Młodzi rodzice, których maluch po raz pierwszy zachorował i wysoko gorączkuje, martwią się, że podawane przez nich leki nie działają wystarczająco szybko. Tymczasem to, po jakim czasie działa lek przeciwgorączkowy... Czytaj dalej → Dolegliwości noworodków, Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Stan podgorączkowy u dziecka – przyczyny stanu podgorączkowego u noworodków, niemowląt i starszych dzieci Stan podgorączkowy u dziecka, czyli podwyższona temperatura ciała często budzi u rodziców niepokój, chociaż nie zawsze musi zwiastować nadchodzącą chorobę. Istnieje bowiem wiele przyczyn występowania stanu podgorączkowego, a spora część... Czytaj dalej → Zdrowie rodziców, Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Dysfonia może dotknąć nawet niemowlaka! Jak rozpoznać zaburzenia głosu na tak wczesnym etapie? Dysfonia to wielopostaciowe zaburzenie głosu, które może dotyczyć zmiany jego barwy, poziomu głośności, czy też długości wydawanych przez daną osobę dźwięków. Przyczyn może być wiele, jednak wpływ dysfonii na codzienne życie osoby... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Gronkowiec u dzieci – wszystko, co musisz wiedzieć, aby uniknąć zakażenia tą niebezpieczną bakterią Gronkowiec to bakteria, występująca w najbliższym otoczeniu człowieka. Bakterie gronkowca mogą nawet żyć na naszej skórze oraz w naszych błonach śluzowych. Bakterie gronkowca znajdujące się w naszym organizmie, nie powodują żadnych... Czytaj dalej → Choroby niemowląt Niedosłuch u niemowląt Niedosłuch u niemowląt jest trudną do zdiagnozowania przypadłością. Rodzice często nie widzą objawów pojawiającego się problemu, a wynika to głównie z niewiedzy na temat symptomów tego schorzenia. Niedosłuch u niemowlaka... Czytaj dalej → Coraz częściej zadawane są pytania odnośnie przepukliny, ćwiczeń w okresie rehabilitacji, oraz wykonywania ćwiczeń w momencie powstanie przepukliny. Zachęcam do dokładnej lektury zamieszczonego tu materiału, która uświadomi Wam, że jeżeli podejrzewacie wystąpienie przepukliny, koniecznie musicie udać się do lekarza. Kiedy lekarz rozpozna przepuklinę, miejcie świadomość konieczności poddania się operacji. Rekonwalescencja i powrót do treningów musi zostać skonsultowana z lekarzem prowadzącym leczenie i/lub chirurgiem wykonujacym operacje. Miłej lektury: „Wielu osób będzie cierpiało z powodu przepukliny w którymś momencie swego życia. Chociaż jest stosunkowo łatwa do wyleczenia, nie rozpoznana i nie leczona może obniżyć zdolność do pracy, a jeśli będzie bardzo dużych rozmiarów może ograniczać zwykłe codzienne czynności. W rzadkich przypadkach przepuklina może stać się źródłem poważnych problemów. Wiele osób zastanawia się co to takiego jest przepuklina? Przepuklina jest nieprawidłowym przemieszczeniem narządów jamy brzusznej poza anatomiczne granice jamy brzusznej ( w przypadku najczęściej występujących przepuklin brzusznych). W jamie brzusznej panuje dodatnie ciśnienie, które nasila się przy kaszlu, parciu, podnoszniu ciężkich przedmiotów itp. W warunkach prawidłowych integralność jamy brzusznej jest utrzymywana poprzez prawidłowo ukształtowane powłoki brzuszne. Główną rolę w tym procesie odgrywają mięśnie i rozcięgna mięsni. W przypadku osłabienia któregoś z w/w elementów może dojść do uwypuklenia zawartości jamy brzusznej i powstania przepukliny Dlaczego powstaje przepuklina? Istnieje szereg przyczyn mogących doprowadzić do powstania przepukliny. Istnieje przekonanie, że przepuklina powstaje nagle w czasie podnoszenia ciężkich przedmiotów. Nie jest to jednak do końca prawdą. Istotnie podnoszenie ciężkich przedmiotów powoduje wzrost ciśnienia w jamie brzusznej, ale zwykle do powstania przepukliny dochodzi u osób, u których istniała wcześniej przepuklina, lecz o niej nie wiedzieli. U części z nich mogło istnieć miejsce w powłokach jamy brzusznej o mniejszej wytrzymałości, np u osób w podeszłym wieku, a także u osób po przebytym urazie lub operacji brzusznej. W jakim wieku powstają przepukliny? Przepukliny występują zarówno u mężczyzn, jak i kobiet w każdym wieku, również u dzieci. Istnieją jednakże dwa okresy w życiu człowieka charakteryzujące się częstrzym występowaniem przepuklin: • dzieciństwo- najczęściej w wyniku wrodzonych zaburzeń powłok jamy brzusznej oraz drugi okres • wiek podeszły, w którym mięśnie ulegają osłabieniu i zanikowi. Przepukliny są bardziej rozpowszechnione wśród mężczyzn, najczęściej występując w okolicy pachwiny, zwane przepuklinami pachwinowymi . U kobiet częściej występują przepukliny udowe , pojawiające się tuż poniżej więzadła pachwinowego. Dzieci są najbardziej narażone na przepukliny pachwinowe, które w większości dotyczą chłopców. U niemowląt mogą występować przepukliny pępkowe. Najczęściej pojawiają się u wcześniaków wskutek niecałkowitego zamknięcia tzw. pierścienia pępkowego. Objawiają się w postaci wybrzuszenia w okolicy pępka. Przepukliny pępkowe u niemowląt są najczęściej mniej kłopotliwe niż inne rodzaje przepuklin, ponieważ mają tendencję do samoistnego cofania się w przeciągu pierwszych lat życia. Jeżeli to nie nastąpi należy je operować. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy udać się do lekarza pediatry, który rozwieje wszelkie wątpliwości. Jak się objawia przepuklina? Z reguły małe przepukliny nie powodują dolegliwości. Mogą okresowo pojawiać się w postaci niebolesnego guzka. Z czasem guzek może się powiększać i występować stale. Niektóre osoby mówią wtedy, że mają uczucie pociągania w okolicy guzka. Jest to z reguły okres kiedy przepuklina jest odprowadzalna, tzn uciskając lekko można ją odprowadzić z powrotem do jamy brzusznej. W wielu przypadkach chorzy odczuwają wtedy ulgę. Guzek może się powiększać w czasie wysiłku, przy dźwiganiu ciężkich przedmiotów, przy kaszlu i parciu. W miarę upływu czasu przepuklina zwiększa swoje rozmiary. Grozi to zawsze poważnymi powikłaniami. Każda przepuklina może ulec uwięźnięciu. Polega to na tym, że jelito stanowiące zawartość worka przepuklinowego ulega "zakleszczeniu", co powoduje przerwanie pasażu treści jelitowej oraz upośledzenie ukrwienia jelita. Uwięźnięcie przepukliny zawsze przebiega z nasilonymi objawami miejscowymi i ogólnymi. Do niepokojących objawów należą: żywo bolesne zaczerwienione uwypuklenie w miejscu przepukliny, któremu mogą towarzyszyć wymioty. Są to objawy świadczące o uwięźnięciu przepukliny oraz o rozwoju niedrożności jelit. Jak wyleczyć przepuklinę Należy dobitnie stwierdzić, że przepuklina nigdy nie ulega samowyleczeniu( z wyjątkiem niektórych przypadków przepukliny pępkowej u dzieci). Na krótką metę, ograniczenie ciężkich wysiłków fizycznych, spadek wagi ciała, i/lub noszenie pasa przepuklinowego mogą zmniejszyć dolegliwości oraz spowodowane przez przepuklinę. Jednakże, jedynym skutecznym sposobem pozbycie się przepukliny jest operacja. Jakie są możliwe rodzaje operacji? Otwarta operacja na przepuklinie Jest to klasyczna metoda, polegająca na wykonaniu nacięcia worka przepuklinowego. Uwolnia się część jelita, lub innej tkanki tworzącej zawartość worka przepuklinowego, które następnie są odprowadzane z powrotem jamy brzusznej. W końcu, ściana brzucha jest wzmacniana przez zszycie otaczających mięśni ze sobą. Niestety, jest to metoda obarczona skutkami niepożądanymi, z których najczęstrza jest przepuklina nawracająca. Czas zdrowienia wynosi od 4 do 6 w miejscu po szyciu może się rozejść w późniejszym czasie, co często wymaga powtórej operacji (nawracająca przepuklina). Otwarta operacja z wykorzystaniem siatki z tworzywa sztucznego Innym rodzajem operacji są te w których wykorzystuje się siatkę z tworzywa sztucznego ( Podstawową zaletą tego rodzaju operacji jest to iż pacjenci skarżą się na mniej dolegliwości i mogą wcześniej wrócić do codziennych zajęć. Ponadto stosowanie operacji z wykorzystaniem siatki z tworzywa wiąże się z mniejszą ilością nawrotów przepukliny. Chirurgia laparoskopowa W znieczuleniu ogólnym, chirurg wprowadza metalowe narzędzia przez ścianę brzucha. Jedno z nich jest kamerę video, służącą do pokazywania obrazu z jamy brzusznej podczas operacji. W trakcie operacji laparoskopowej chirurdzy używają również siatki z tworzywa sztucznego. Podobnie, jak w poprzedniej operacji, wyzdorowienie jest szybsze, niski odsetek nawrotów." Źródło: Podsumowanie i informacje dodatkowe: Przepuklina występowania przepuklin dotyczy ok. 2 % populacji. przepukliny u osoby dorosłej może zapewnić tylko interwencja chirurgiczna. leczona przepuklina z czasem powiększa się, dolegliwości z nią związane nasilają się i wzrasta ryzyko wystąpienia powikłań (niejednokrotnie zagrażających życiu!). Przepuklina to nie tylko defekt kosmetyczny czy nieprzyjemna dolegliwość, ale przede wszystkim choroba mogąca zakończyć się fatalnie. przepukliny można przeprowadzić w każdym wieku. Przebieg leczenia Typowy przebieg leczenia przepukliny pachwinowej z zastosowaniem metody "beznapięciowej": - ustalenie wskazań do operacji, wyznaczenie terminu zabiegu oraz przeprowadzenie koniecznych badań. Czas trwania - ok. 1 godziny (w przypadku konieczności konsultacji pacjenta przez innych specjalistów, np. kardiologa czas może się wydłużyć) zgłasza się do leczenia w dniu operacji - ok. 1 h przed jej rozpoczęciem. godzin po operacji pacjent wstaje i w ciągu 48 godzin wychodzi do domu. około 7 dni utrzymują się umiarkowane dolegliwości bólowe, które stopniowo ustępują. do pełnej aktywności fizycznej następuje po 2 tygodniach. operacji konieczne są 2 wizyty kontrolne. Linki godne polecenia: Zmieniony przez - Mawashi w dniu 2005-05-13 12:04:51 Zmieniony przez - Mawashi w dniu 2008-07-24 09:54:02 Następstwem niezamknięcia się uchyłka pochwowego otrzewnej jest obecność przepukliny pachwinowej u dzieci. Operacje przepukliny pachwinowej należą do najczęściej wykonywanych planowych operacji przez chirurgów dziecięcych. Osobnym zagadnieniem jest uwięźnięcie przepukliny pachwinowej, wymagające zupełnie innego postępowania. Zapalenie wyrostka robaczkowego należy natomiast do najczęstszych przyczyn ostrych chorób brzucha u dzieci wymagających leczenia chirurgicznego, a appendektomia jest jedną z najczęstszych operacji „ostrodyżurowych” w chirurgii dziecięcej. Przepuklina pachwinowa jest jednym z najczęstszych zaburzeń rozwojowych podlegających interwencji chirurgicznej. Obecność przepukliny pachwinowej u dzieci jest następstwem niezamknięcia się uchyłka pochwowego otrzewnej. Otwarty uchyłek pochwowy stwierdzany jest u 80–94% noworodków, a w pierwszym roku życia u prawie 60% dzieci. Ryc. 1 przedstawia możliwe następstwa niezamknięcia się uchyłka Podawana w piśmiennictwie częstotliwość występowania przepukliny pachwinowej u dzieci wynosi od 1 do 5% populacji i jest znacząco wyższa u wcześniaków. Częściej obserwowana jest przepuklina po stronie prawej (60%), w ok. 10% obustronnie (zwłaszcza u dziewczynek). Częstość występowania obustronnej przepukliny u wcześniaków oceniana jest na ponad 50%. Prawie 98–99% przypadków stanowi przepuklina skośna, przepuklina prosta jak i udowa (zwykle u starszych dzieci) występują sporadycznie. U chłopców przepuklina pachwinowa występuje 8–10 razy częściej w porównaniu z dziewczynkami, co wiąże się z udziałem uchyłka pochwowego w procesie zstępowania jąder do moszny [1, 2, 3, 4]. Pojawianie się w pachwinie miękkiego, różnej wielkości guza, zwykle w sytuacji wzmożonego działania tłoczni brzusznej (niepokój, płacz, kaszel), odprowadzalnego do jamy brzusznej, stanowi typowy obraz kliniczny przepukliny skośnej (ryc. 2A–B). U chłopców uwypuklenie może sięgać do górnego bieguna moszny – postać powrózkowa przepukliny pachwinowej skośnej, lub zawartość worka przepuklinowego (jelito) wypełnia również worek mosznowy – postać mosznowa przepukliny (ryc. 3A). U dziewczynek worek przepuklinowy nie przekracza kanału pachwinowego. W każdym przypadku rozpoznania lub podejrzenia przepukliny pachwinowej dziecko powinno być skierowane na konsultację do chirurga dziecięcego. Wykonywanie badania ultrasonograficznego w diagnostyce przepukliny pachwinowej nie w każdym przypadku wydaje się konieczne. Badanie jest natomiast zasadne w sytuacji wątpliwości diagnostycznych, przy różnicowaniu z wodniakiem powrózka lub jądra. W tab. 1 przedstawiono zasady diagnostyki różnicowej przepukliny pachwinowej w oparciu o wynik badania przedmiotowego, natomiast w tab. 2 – wskazania do leczenia operacyjnego. Nie każde dziecko z rozpoznaną przepukliną pachwinową wymaga leczenia operacyjnego. Ze względu na etiologię operacja przepukliny pachwinowej polega na likwidacji drożnego uchyłka pochwowego otrzewnej, który stanowi ścianę worka przepuklinowego oraz plastyce kanału pachwinowego, czyli anatomicznym jego zamknięciu [1, 3, 4]. Odrębnym zagadnieniem jest uwięźnięcie przepukliny pachwinowej, sytuacja, gdy zawartość worka przepuklinowego nie może być odprowadzona do jamy brzusznej. Uwięźnięcie przepukliny pachwinowej uważane jest za najpoważniejsze powikłanie, gdyż grozi niedokrwieniem struktur będących w worku przepuklinowym (jelito lub u dziewczynek jajnik). Największe ryzyko uwięźnięcia przepukliny istnieje u dzieci przed ukończeniem 1. (70% przypadków) i spada wyraźnie wraz z wiekiem. Zwykle więzną przepukliny niedużych rozmiarów [1, 3, 4]. Nagły początek, niepokój, ból, wymioty, a w badaniu przedmiotowym twardy, bolesny guz w okolicy pachwinowej należą do typowych objawów uwięźnięcia. W przypadku uwięźnięcia przepukliny badanie ultrasonograficzne z przepływami może być przydatne do oceny stopnia zaburzenia ukrwienia jelita (ryc. 4). Dziecko z podejrzeniem lub stwierdzeniem uwięźnięcia powinno być natychmiast skierowane na ostry dyżur chirurgiczny. Sposób postępowania: próba odprowadzenia uwięźniętej przepukliny lub interwencja operacyjna, zależą przede wszystkim od czasu trwania zdarzenia. W tab. 3 i 4 przedstawione są zasady leczenia nieoperacyjnego i operacyjnego uwięźniętej przepukliny pachwinowej. Pierwotne leczenie operacyjne konieczne jest natomiast u dziewczynek z podejrzeniem uwięźnięcia jajnika, klinicznie ujawniającym się jako bolesny, twardy, wielkości ziarna grochu lub małej fasoli guzek w pachwinie [1, 3, 4] Ryzyko martwicy jelita wskutek uwięźnięcia przepukliny wymagające resekcji oceniane jest na 0–1,4% przypadków. U chłopców przedłużony okres zaburzonego dopływu krwi do jądra przez uwięźniętą zawartość worka prowadzić może do zaniku jądra. Podawana w piśmiennictwie częstość występowania zaniku jądra u chłopców po uwięźnięciu przepukliny wynosi 2,6–5% [1, 3]. Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego (OZWR) stanowi najczęstszą przyczynę ostrych brzusznych chorób chirurgicznych u dzieci. Zapalenie wyrostka występuje w każdej grupie wiekowej, jakkolwiek najrzadziej u dzieci poniżej 4. pomiędzy 4. a 10., najczęściej powyżej 10. Częstość występowania OZWR szacowana jest od około pięć przypadków na 10 000 dzieci poniżej 5. do około 25 na 10 000 dzieci powyżej 10. [5–9]. Objawy kliniczne OZWR zależą od wieku dziecka, a także od położenia kątnicy i anatomii wyrostka robaczkowego. U starszych dzieci obraz kliniczny najczęściej podobny jest do spotykanego u dorosłych, natomiast w młodszych grupach wiekowych, a zwłaszcza u najmłodszych, obraz ten jest coraz bardziej nietypowy. Typowe umiejscowienie kątnicy wraz z wyrostkiem stanowi punkt McBurneya, położony w 1/3 odległości pomiędzy kolcem biodrowym przednim górnym a pępkiem. Należy pamiętać o możliwości innych położeń wyrostka, jak zakątniczo oraz w innych lokalizacjach, jak to może mieć miejsce w przypadku niedokonanego zwrotu jelit czy dużej mobilności kątnicy, często stwierdzanej u dzieci (ryc. 5). W tab. 5 przedstawiony jest klasyczny obraz kliniczny (badanie podmiotowe i przedmiotowe) zapalenia wyrostka. Wynik badania przedmiotowego jest najistotniejszy dla ustalenia właściwego rozpoznania. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę, aby badanie było przeprowadzone ostrożnie i delikatnie, w pozycji leżącej dziecka, ze zgiętymi w kolanach nogami dla zmniejszenia napięcia mięśni przedniej ściany brzucha. Obecnie u prawie każdego dziecka z bólami brzucha wykonywane jest badanie ultrasonograficzne. Jego wynik bywa pomocny w ustaleniu ostatecznego rozpoznania zapalenia wyrostka, należy jednak pamiętać, aby kwalifikacja do leczenia operacyjnego lub dalszej obserwacji dziecka z podejrzeniem OZWR nie była podejmowana jedynie w oparciu o wynik badania USG. Typowy obraz ultrasonograficzny sugerujący stan zapalny wyrostka to widoczny powiększony wyrostek (ryc. 6). Również wyniki badań pomocniczych wykonywanych celem oceny parametrów stanu zapalnego (morfologia, CRP) oraz badanie moczu celem wykluczenia zakażenia układu moczowego powinny stanowić jedynie uzupełnienie procesu diagnostycznego. Typowy przebieg OZWR spotykany jest najwyżej u 2/3 dzieci, dlatego zapalenie wyrostka powinno być brane pod uwagę w każdym przypadku dolegliwości brzusznych u dzieci. Możliwe trudności diagnostyczne dotyczą przede wszystkim najmłodszych grup wieku (niemowlęta, dzieci w pierwszych kilku latach życia), a także dorastających dziewczynek z możliwymi problemami natury ginekologicznej [5, 6, 7, 9]. Rozpoznanie ostrego zapalenia wyrostka jest równoznaczne z kwalifikacją do leczenia operacyjnego, tzn. appendektomii. W ostatnich latach rzadziej spotykane są przypadki nacieku okołowyrostkowego u dzieci. Naciek formuje się przede wszystkim z sieci oklejającej zmieniony zapalnie wyrostek i proces ten zajmuje przeważnie kilka dni. W rozpoznaniu nacieku bardzo przydatne jest badanie USG. W przypadku ustalenia rozpoznania nacieku obowiązuje leczenie zachowawcze (antybiotykoterapia) z odroczoną planową appendektomią [5, 6, 8]. Podsumowanie Przepuklina pachwinowa jest jednym z najczęstszych zaburzeń rozwojowych podlegających planowej interwencji chirurgicznej u dzieci. Obecność przepukliny pachwinowej u dzieci jest następstwem niezamknięcia się uchyłka pochwowego otrzewnej, dlatego w prawie 98–99% przypadków u dzieci występuje przepuklina skośna. U chłopców przepuklina pachwinowa występuje 8–10 razy częściej w porównaniu z dziewczynkami, co wiąże się z udziałem uchyłka pochwowego w procesie zstępowania jąder do moszny. W każdym przypadku rozpoznania lub podejrzenia przepukliny pachwinowej dziecko powinno być skierowane na konsultację do chirurga dziecięcego. Odrębnym zagadnieniem jest uwięźnięcie przepukliny pachwinowej, grożące martwicą jelita i w związku z tym będące stanem zagrożenia życia. Największe ryzyko uwięźnięcia przepukliny istnieje u dzieci przed ukończeniem 1. (70% przypadków) i spada wyraźnie wraz z wiekiem. Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego jest najczęstszą przyczyną ostrych brzusznych chorób chirurgicznych u dzieci, a appendektomia najczęstszą operacją „ostrodyżurową” wykonywaną przez chirurgów dziecięcych. Zapalenie wyrostka występuje w każdej grupie wiekowej, jakkolwiek najczęściej u dzieci powyżej 10. Typowy przebieg kliniczny spotykany jest najwyżej u 2/3 dzieci, dlatego zapalenie wyrostka powinno być brane pod uwagę w każdym przypadku dolegliwości brzusznych u dzieci. Dziecko z podejrzeniem zapalenia wyrostka powinno byś skonsultowane chirurgicznie. Analiza przypadków klinicznych Przypadek 1. Trzymiesięczny chłopiec (ex-wcześniak 32 Hbd) z obustronnymi, olbrzymimi przepuklinami mosznowymi obecnymi od urodzenia zakwalifikowany został do leczenia operacyjnego przepuklin. U chłopca obserwowano zaburzenia pasażu jelitowego ze względu na stałą obecność pętli jelitowych w worku przepuklinowym. Operowany dwuetapowo – jako pierwsza operowana była nieco większa przepuklina po stronie prawej, a po miesiącu wykonano operację po stronie lewej. W czasie rocznej obserwacji pooperacyjnej nie stwierdzano nawrotu przepuklin ani uprzednich zaburzeń pasażu jelitowego. Przypadek 2. Rodzice zgłosili się z trzyletnią dziewczynką na ostry dyżur z powodu pojawienia się kilka godzin wcześniej bolesnego guzka w lewej pachwinie. W wywiadzie bez obserwowanej wcześniej przepukliny pachwinowej lewostronnej. Badaniem przedmiotowym stwierdzono twardy, bolesny guzek wielkości grochu w lewej pachwinie. Brzuch miękki, niebolesny. W usg obraz uwięźniętego jajnika. W trybie pilnym dziewczynka była operowana – odprowadzono niezmieniony lewy jajnik, wykonano plastykę kanału pachwinowego. Przypadek 3. Trzymiesięczny chłopiec ze stwierdzaną od urodzenia lewostronną przepukliną pachwinową przyjęty został w trybie ostrodyżurowym z podejrzeniem uwięźnięcia przepukliny. W wywiadzie nasilający się od kilku godzin niepokój, początkowo niechęć do jedzenia, potem wymioty oraz stale obecny w lewej pachwinie guz. W badaniu przedmiot... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź 1. Każda operacja, interwencja, zabieg chirurgiczny jest ryzykowna co znaczy, że grozi wystąpieniem zdarzeń niepożądanych, które mogą wystąpić zarówno podczas operacji, jak i po niej. 2. Operacje przepuklin nie są w tym zakresie wyjątkiem; podczas tych operacji i po nich mogą wystąpić powikłania. 3. Powikłania związane z operacją przepukliny występują bardzo rzadko; ocenia się, że średnio 95% operacji (95 na 100 operacji) przebiega bez żadnych powikłań. 4. Ogólne niebezpieczeństwa związane z zabiegiem operacyjnym polegają na: Zapadnięciu się małych obszarów płuc, co zwiększa ryzyko zakażenia płuc; może to wymagać leczenia antybiotykami i fizykoterapii Powstaniu skrzepów krwi w żyłach kończyn, co powoduje ból i obrzęk kończyny; wyjątkowo rzadko część takiego skrzepu może się oderwać i przemieścić do płuc, co zagraża śmiercią Nieprawidłowej pracy serca, z powodu jego obciążenia lub uszkodzenia 5. Powikłania związane z operacją przepukliny metodą otwarcia kanału pachwinowego, uwolnienia worka przepuklinowego, odprowadzenia go do brzucha i wzmocnienia ściany siatką polipropylenową to (w nawiasach częstość tych zdarzeń wg najnowszego piśmiennictwa): krwiak w ranie, zakażenie rany (1 na 100 operowanych chorych), zbiornik płynu surowiczego w ranie, martwica brzegów skóry, krwiak moszny, bóle w pachwinie i okolicy operowanej, przebarwienia i wybroczyny w tkance podskórnej okolicy rany, pachwiny i prącia obrzęk operowanej okolicy utrudnienie oddawania moczu z powodu skurczu zwieracza pęcherza moczowego (najczęściej po znieczuleniu do kręgosłupa; wymaga to przejściowego cewnikowania pęcherza moczowego; występuje to u 1 na 100 operowanych) uszkodzenie nasieniowodu, obrzęk jądra i moszny, co spowoduje zaburzenie produkcji spermy (1 na 200 - 3000 chorych przy naprawie przepukliny pierwotnej, 1 na 20 - 120 chorych przy naprawie przepukliny nawrotowej) uszkodzenie nerwu/nerwów przebiegających w operowanej pachwinie, co może spowodować ból w różnym nasileniu (1 na 50 chorych) przemieszczenie jądra do góry po stronie operowanej zrosty pomiędzy jelitami (w reakcji na wszczepienie siatki lub uwalnianie jelit z worka przepuklinowego), które z kolei mogą być przyczyną niedrożności jelit (tzw. skrętu) blizna pooperacyjna może ulec pogrubieniu, zmienić kolor na czerwony, może być bolesna przepuklina może nawrócić; aby zlikwidować nawrót niezbędna będzie kolejna operacja (1 na 30 -100 chorych) przy otyłości i u palaczy tytoniu ryzyko wzrasta; częstsze są zakażenia rany, zapalenia płuc, powikłania płucne i sercowe oraz zakrzepica żylna. UWAGA: OGÓLNE RYZYKO ZGONU W NASTĘPSTWIE OPERACJI PRZEPUKLINY JEST NIEZWYKLE NISKIE I WYNOSI MNIEJ NIŻ 1 NA CHORYCH 6. Dodatkowe (ponad to, co opisano w punkcie 5) powikłania związane z operacją laparoskopową przepukliny pachwinowej: śródoperacyjne uszkodzenie jelita lub pęcherza moczowego krwiak wewnątrzotrzewnowy powikłania związane z przedostaniem się gazu użytego do wytworzenia odmy otrzewnowej (C02) poza jamę brzuszną (do tkanki podskórnej - odma podskórna, do opłucnej - odma opłucnowa, do śródpiersia - odma śródpiersiowa) Powikłania mogą wynikać ze znieczulenia miejscowego, nadoponowego/podpajęczego lub ogólnego. Ryzyko wynikające ze znieczulenia nowoczesnymi środkami jest bardzo niskie. Największe ryzyko jest związane ze znieczuleniem ogólnym. Średnio jest ono jednak mniejsze niż ryzyko podróży lotniczej samolotem rejsowym. Ryzyko niespodziewanego zgonu zdrowej osoby w czasie znieczulenia jest mniejsze niż ryzyko zgonu w wypadku samochodowym. 7. Zagrożenia znieczulenia ogólnego: zwykłe efekty uboczne: nudności i wymioty, bóle głowy, ból i wybroczyny w miejscu wstrzyknięć dożylnych, zamazane lub podwójne widzenie mniej częste efekty uboczne: bóle mięśniowe, ogólne osłabienie, łagodne reakcje alergiczne - świąd, wysypka rzadkie efekty uboczne: uszkodzenie zębów, protez dentystycznych, warg, uszkodzenie strun głosowych, reakcje alergiczne i/lub atak astmy, zakrzep w nodze, uszkodzenie nerwów i miejsc ucisku, drgawki wyjątkowo rzadkie, groźne efekty uboczne: ciężka alergia lub wstrząs, bardzo wysoka temperatura, udar lub atak serca, zachłyśnięcie się treścią pokarmową, paraliż, przemieszczenie się skrzepliny do płuc (zator), uszkodzenie mózgu 8. Choroby, które zwiększają ryzyko operacyjne: przeziębienie, astma, inne choroby płuc, palenie tytoniu, nadwaga, cukrzyca, choroby serca, choroby nerek, wysokie ciśnienie tętnicze, inne ciężkie choroby ogólnoustrojowe. 9. Znieczulenie miejscowe może spowodować niezamierzone uszkodzenie naczyń (krwawienie), nerwów, zakażenie tkanek, osłabienie części ciała, niedoczulicę lub przeczulicę miejsc zaopatrywanych przez ostrzyknięte nerwy. Objawy są zwykle łagodne i przejściowe. 10. Znieczulenie „do kręgosłupa" może spowodować: uszkodzenie nerwów (czasowe lub trwałe, w najcięższej postaci nawet paraliż dolnej części ciała lub całego ciała); uszkodzenie struktur przylegających (naczyń, płuc), bóle głowy (tzw. „zespół po-punkcyjny"), bóle krzyża. Brak efektu znieczuleniu „do kręgosłupa" może zmusić do zamiany na znieczulenie ogólne. 11. Pomimo dużego doświadczenia chirurgicznego i zoperowania z sukcesem setek chorych różnymi metodami żaden chirurg nie może ze 100% pewnością wykluczyć wystąpienia powikłań śród- i pooperacyjnych. Mogą one wystąpić pomimo najlepszych starań o to, by operacja przebiegła prawidłowo. Przepuklina pachwinowa to wada anatomiczna, która zdecydowanie częściej diagnozowana jest u chłopców niżeli u dziewczynek. Dodatkowo sprzyja jej wcześniactwo. Jeśli u naszego dziecka zostanie stwierdzona to na początku konieczne, jest baczne jej obserwowanie i zapisanie się na wizytę do chirurga dziecięcego. Przepuklina wolna Jeśli mamy do czynienia z przepukliną wolną, czyli nieuwięźniętą to leczenie ma formę planowaną. Oznacza to, że na spokojnie udajemy się do lekarza i zapisujemy na zabieg. W międzyczasie nie wolno zapominać o codziennym kontrolowaniu schorzenia, abyśmy w razie potrzeby mogli szybko zareagować. W przypadku zdiagnozowania wolnej przepukliny u najmłodszych niemowląt najczęściej z przeprowadzeniem operacji czeka się do momentu, aż ukończą one 3 miesiąc życia. Dopiero na tym etapie można bowiem poddać dziecku bezpiecznemu znieczuleniu ogólnemu z zastosowaniem maski, bez konieczności stosowania intubacji, czyli wprowadzania specjalnej rurki do tchawicy. Schorzenie to może pojawić się niezależnie od wieku, więc również u starszych dzieci i osób dorosłych jest bezwzględnym wskazaniem do przeprowadzenia operacji. Im jest mniejsza, tym lepsze rokowania. Jej zaniedbanie może doprowadzić do niedrożności oraz martwicy jelit, a w konsekwencji zapalenia otrzewnej, wstrząsu septycznego, a nawet śmierci. Uwięźnięta przepuklina W sytuacji, gdy u dziecka dojdzie do uwięźnięcia przepukliny pachwinowej, czyli jej odprowadzenie do jamy brzusznej jest niemożliwe, należy niezwłocznie udać się do chirurga dziecięcego. Wskazane jest znalezienie szpitala posiadającego chirurgię dziecięcą, gdyż operacja będzie musiała się odbyć w trybie pilnym. Rodzaje operacji Istnieją obecnie dwie alternatywne formy leczenia operacyjnego. O doborze najodpowiedniejszej dla konkretnego przypadku decyduje chirurg. Operacja – pierwsza forma ingerencji chirurgicznej polega na wykonaniu nacięcia w skórze, w okolicy pachwinowej. Następnie przeprowadzane jest otwarcie kanału pachwinowego i wypreparowanie worka przepuklinowego. W kolejnym kroku konieczne jest jego rozcięcie i zszycie w miejscu, w których wychodzi z jamy brzusznej. Laparoskopia – metoda ta wykorzystywana jest zwykle u dzieci powyżej 6 miesiąca życia i starszych. Często w ramach placówek chirurgii jednego dnia. W takich miejsca dziecko jest przyjmowane rano na oddział, wykonuje się zabieg, a po kilku godzinach jest wypisywane do domu, co jest sytuacją niezwykle komfortową. Kilkudniowy pobyt w szpitalu jest najczęściej konieczny w przypadku niemowląt. Metoda ta polega na wprowadzeniu kamery do organizmu poprzez pępek. Chirurg kontroluje przemieszanie się urządzenia w organizmie pacjenta na ekranie i lokalizuje schorzenie. Następnie zamyka worek przepuklinowy, stosując specjalny szew, który wprowadzany jest poprzez nakłucie skóry w obrębie pachwiny. Wykorzystanie laparoskopii umożliwia skontrolowanie strony przeciwnej i jej ewentualne zoperowanie, jeśli chirurg stwierdzi otwarty uchyłek pochwowy otrzewnej. Interwencja chirurgiczna jest jedynym sposobem na wyleczenie przepukliny pachwinowej, a jej wykonanie jest koniecznością. Nawroty zdarzają się w około 2-4% przypadków i zdecydowanie częściej u wcześniaków. Powikłania stanowią niewielki odsetek, co sprawia, że zabieg określany jest mianem wysoce bezpiecznego i skutecznego, bez względu na swoją formę. Zobacz także: Przepuklina pachwinowa u dzieci – jakie objawy mogą ją sugerować? Przepuklina pachwinowa u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie

operacja przepukliny pachwinowej u dziecka forum